Tijn en Nel ook weer thuis

Wat is het vreselijk om met 400 man in een vliegtuig te zitten. Je kan echt je kont niet keren. Het eerste wat je buurvrouw voor je doet is de stoel naar achter zetten. Volgend probleem is waar je je knieen laat. In je nek kan ik niet meer dus dan maar onder je stoel, waar je achterbuurman zijn onderdanen al heeft geparkeerd. Geen Robbeneiland woensdag. Het stormde en regende vreselijk. (Zuid Afrikaners zijn dan ook geen zeeheld geworden) Ze durvden niet de haven uit.

Tijn

Aanvulling van Nel.

Weinig eten gekregen in het toestel. Pas 10.50 uur (plaatselijke tijd 9.50) kwam er een schamel stukje ontbijt. Wel 5 x met sapjes langs geweest door sjagrijnige stuwardessen. Ik heb wel lekker geslapen een paar uurtjes.

Wat een afknapper om weer in Nederland te zijn, wat is het snel gegaan en wat hebben we veel meegemaakt. Afscheid genomen van de groep. En wat zal ik de andere van de bigfive missen

Nu even uitleggen wie wie was op deze reis:
Nel was de neushoorn (nergens bang voor)
Tijn de luipaard (kan goed tegen alleen zijn)
Astrid de leeuw (sociaal levend beest)
Truus de olifant (de kloek en bezorde tante van de groep)
Gerrit de buffel (spreekt voor zich)


Thuis gekomen boodschappenbriefje van Vincent. Helaas geen welkomst bloemetje zoals Karin had gesuggereerd aan hem. Voor de rest ziet het huis er keurig uit (althans beneden)

Ik ga nu een z-afrikaans wijntje nemen.

Nel