Toen aan tafel. Gerrit vond de weg op de menukaart door middel van een bijgedraaide rode lamp, hem wel bekend (als bode kwam hij regelmatig lángs de maatschappelijk werksters van onze stad). Vooraf aten we een biltongsalade en Truus en Gerrit hadden een soep besteld. Nel en ik konden het niet aanzien en gingen rap door de knieën voor de zoete aardappelsoep met maïs. En toen aan het hoofdgerecht. Truussie en Gerritje hadden vlees van springapparaten, Vincent kreeg spare ribs die zijn eigen ribben evenaarden, Valentijn had impala, en volgens mij had ik de struisvogel, of was het andersom? (jaja, zouden de jaren toch al beginnen te tellen??? ;-)) Nel kreeg in ieder geval Boboti, en het was allemaal heerlijk, want proeven van elkaar vonden we noodzakelijk. Ondertussen hebben we Nels geheugen nog even opgefrist, zij was vergeten wie ze getrokken had voor de Sinterklaashappening. Gelukkig wisten wij zelf nog wel wie we waren, dus dat hebben we keurig voor haar opgeschreven :-))))))) En toen was het tijd voor een toetje. Maar erg veel plaats voelde ik daarvoor niet meer. Alleen, tijd om erover na te denken was er niet, want er werden al bordjes neergezet en er kwamen vorkjes. Verbazing van mijn kant: we hadden toch geen toetje besteld? En Truus nog 'nee' schudden. En ik geloofde haar. Grootste fout van m'n leven :-)))))) Michael, de eigenaar van Tjing Tjing, had een taart gemaakt, speciaal voor m'n verjaardag!!!
Nou, ik ben er nog steeds helemaal gecharmeerd van. Heb trouwens een flink stuk genomen, en nog een extra stukje kon er ook nog wel bij. Tja, chocoladetaart he :-) Verder had ik ook al zo'n leuke dag gehad, dus het was helemaal fantastisch!!! Helaas kreeg Nel ineens pijn in dr rug, dus die zorgde dat ze de kuierlatten nam, voordat het beest haar helemaal te pakken kreeg. Gelukkig is Valentijn altijd haar trouwe pillenvoerder. Dankzij hem kon Nel vandaag weer gewoon functioneren.
Nogmaals dank jullie wel voor het zeer smakelijke, uitgebreide eten en de heerlijke avond! Liefs, Astrid :-)
